Rozdział 1

Mamy pierwszy rozdział na blogu ~! ♥ Cieszę się, że mamy już jednego obserwatora XD i 2 komentarze bodajże, a blog istnieje dopiero od wczoraj xD :D Ode mnie nie za wiele, bo .. bo tak X3

Bo nie umiesz trzymać ludzi w napięciu! XD Ale w sumie mi też się nie chce XD Uwierzcie mi, ta wyżej się najrała i to nieźle XD Budzę się rano i patrzę "Kurde, jeden obserwator a nawet rozdziału nie ma XD" Ale  dziękujemy ♥ I Kise, skąd wiesz, że to będzie genialne? ;> Kurde, oczekiwania urosły i teraz się boję ;-; No ale nic, już nie zanudzam bo ta na górze mnie chyba  zasztyletuje XD


Brunet siedział na swoim obrotowym krześle wgapiając się w ludzi za oknem mieszkania. Słońce już powoli zachodziło, latarnie zapalały się, a ludzie nadal gdzieś pędzili. Coś było nie tak, a Orihara nie całkiem wiedział co. Wszak był najlepszym informatorem w Ikebukuro i on miałby czegoś nie wiedzieć? Strasznie go to frustrowało. Izaya poprawił się na miejscu i odpalił komputer w celu przeczytania wiadomości. Nie widząc niczego co wydałoby mu się interesujące, westchnął i wyłożył się na biurku.
- Co za dzień.. - szepnął łapiąc telefon. Przejrzał listę kontaktów po czym wybrał jeden z nich. Przyłożył telefon do ucha, ale zaraz potem rozłączył się. - To głupie. - westchnął i rzucił telefonem, który odbił się od podłogi i wylądował koło drzwi apartamentu. Po kilku minutach bezczynnego gapienia się w przedmiot, wydobyła się z niego melodyjka. Orihara niechętnie wstał z miejsca i wręcz czołgając się do telefonu, odebrał go.

-0-

Shizuo szedł ulicami w kierunku swojego mieszkania. Musiał wyjść po jakieś zakupy. Wyjął papierosa i wetknął sobie do ust. Nie zdążył go nawet zapalić, gdy w drugiej kieszeni poczuł wibracje telefonu. Wyjął go, omal nie upuszczając. Spojrzał na ekran, a wtedy jego niedoszły rozmówca po prostu się rozłączył. Jakby idealnie się zsynchronizował i chciał zrobić blondynowi na złość. Mężczyzna rozejrzał się wokół siebie. Spokojnie zapalił papierosa, przewiesił reklamówki przez nadgarstek i oddzwonił na nieznany numer. 
- Kim jesteś? – zapytał opanowanym tonem. Gdy usłyszał ten wiecznie wesoły głos, jego palce mimowolnie zacisnęły się mocniej na obudowie telefonu. Nie miał siły ani ochoty dyskutować z tym przebrzydłym manipulatorem, więc rzucił krótkie, acz konkretne „menda” i nacisnął czerwoną słuchawkę. 


-0-

- Kim jesteś? - spytał głos po drugiej stronie. Izaya mimowolnie uśmiechnął się.
- Shizu - chan ~! Jak miło, że dzwonisz ~! - zaśpiewał brunet siadając na kanapę.
- IZAAYAA ! - zawarczał blondyn. - PO CO DZWONISZ DO MNIE?! - spytał. Informator zaśmiał się głośno.
- Żeby Cię po wkurzać. - odparł z nieukrywaną satysfakcją iż udało mu się zdenerwować Heiwajime.
- Menda. - mruknął po czym rozłączył się. I tyle? Zwykłe przezwisko skierowane w jego stronę i tyle? Żadnej groźby czy czegoś innego?
- Co za dziwny dzień. - powtórzył po raz kolejny i spojrzał na swój komputer, a potem na płaszcz przewieszony na oparciu krzesła obrotowego. Wstał ubrał go i po chwili wyszedł z mieszkania. Szedł ulicami Shinjuku, by następnie wkroczyć do Ikebukuro. Dzisiaj był piątek co oznaczało iż Shizuo kończył pracę w południe - czyli teraz siedział najpewniej w domu. Izaya z uśmiechem na twarzy wszedł do bloku, w którym mieszkał ex barman i gdy dostał się po schodach na odpowiednie piętro, zadzwonił kilka razy dzwonkiem do drzwi. Usłyszał serię przekleństw i coraz głośniejsze kroki. Nagle drzwi gwałtownie się otworzyły, a w nich stanął wkurzony Shizuo.

-0-


- Shizu - chan~! Cieszysz się, że przyszedłem? - zapytał Izaya szczerząc się wrednie i przekrzywiając lekko głowę. Wszystkie mięśnie blondyna momentalnie spięły się, a pięści zacisnęły mocniej na klamce. Żyłka przy skroni zapulsowała nieco mocniej.
- Czego chcesz, kleszczu? - warknął przez zaciśnięte zęby podczas gdy drobniejszy budową czarnowłosy osobnik prześlizgnął się pod jego ramieniem prosto do jego małego mieszkanka. Orihara przeszedł do pokoju i rozejrzał się po skromnym, schludnym, zwyczajnym pomieszeniu. Kanapa, półka z książkami, telewizor, małe okno z białymi zasłonkami, niebieska tapeta, panele, drzwi prowadzące zapewne do jego pokoju i drugie do toalety. - Spytam jeszcze raz, CZEGO CHCESZ, mendo ?! - wykrzyknął, kładąc wyraźny akcent na słowa "czego chcesz" i zatrzasnął drzwi. Ten wrzask usłyszał chyba cały blok. Przyzwyczajony do wybuchów złości blondyna. Izaya zrobił piruet i osadził się na kanapie, cały czas obserwując Shizuo. Mężczyzna zrobił kilka wdechów i wydechów próbując się uspokoić.
- Nudno mi ~! Dlatego przyszedłem. Czy to nie oczywiste, Shizu - chan ? - spytał szczerząc się. 
- Nie, nie jest, pchło. - odparł przez zaciśnięte zęby. To była chora sytuacja. Izaya siedzący i nucący coś na kanapie w jego własnym mieszkaniu i Shizuo starający się uspokoić i go nie zabić. W końcu trup w domu byłby problemem. - WYNOCHA. - warknął, zakładając ręce na piersi. Ledwo nad sobą panował, z przyjemnością rozbiłby coś na głowie Izayi. Na przykład tamtą doniczkę. Wyglądała niezwykle zachęcająco.
- Ne, Shizu - chan? Założymy się? - zapytał czarnowłosy, odchylając głowę do tyłu tak, by móc obserwować zaskoczony wyraz twarzy Heiwajimy.
- Z Tobą? - prychnął. - Oszukiwałbyś. - mruknął.
- A jak przyrzeknę, że nie będę? Co Ty na to? - przekrzywił głowę wbijając w niego intensywne spojrzenie szkarłatnych oczu.
- Nie ma mowy. - odparł niemal natychmiast. -Tam są drzwi. - rzucił i wszedł do toalety. Opłukał twarz i odetchnął głęboko. "Jeden.. dwa.. trzy.. " - liczył w myślach gdy nagle do pomieszczenia wparował Izaya.
- Boisz się, że przegrasz co nie? No tak.. w końcu to ja tu jestem Bogiem. - westchnął teatralnie stojąc w drzwiach. - Nie miałbyś szans na wygraną.. - przyłożył dłoń do czoła i posłał mu chytry uśmiech. To było za wiele. Mięśnie żuchwy napięły się niebezpiecznie.
- JA SIĘ BOJĘ?! - krzyknął zaciskając pięści na umywalce. - Dobra, załóżmy się. - powiedział spokojniejszym tonem i wyjął papierosy z kieszeni.
- Zgoda ~! Na tydzień zamienimy się pracą ! Ja będę ochroniarzem w tej twojej firmie windykacyjnej,a Ty będziesz informatorem ~! Jestem taki genialny.. - zaśmiał się z pomysłu i spojrzał na Shizuo.
- Co? Czyli mam chodzić sobie po mieście i nic nie robić? - spytał z kpiną blondyn. - Bułka z masłem.
- Bułka z masłem? Musisz zbierać przydatne informacje i sprzedawać je.- wyjaśnił. - Moja praca w porównaniu do twojej jest cięższa. - powiedział. Blondyn oparł ręce na biodrach i zaśmiał się gorzko.
- Jasne. - prychnął i omijając chłopaka, otworzył okno w salonie. Zaciągnął się dymem i przeanalizował wszystko.
- Ne, Shizu - chan? - zawołał Izaya z innego pomieszczenia. Cholera, z sypialni. Blondyn skręcił lekko głowę i doskonale widział, co robi czarnowłosy. Przeszukuje szafę. Jego szafę. Dłoń przełamała papierosa na pół. Stety albo niestety - wszystkie stroje barmana były za duże na Oriharę. - Mogę pożyczyć? Skoro mam być Tobą to muszę wyglądać jak TY ~! - zaśpiewał i wyjął pierwszy lepszy strój.
- LEPIEJ TO ODŁÓŻ. - zaalarmował grobowym tonem Shizuo powoli zbliżając się do bruneta.

-0-

- Nie-e. - zaprzeczył. - Zakład zaczynamy od jutra~! O ile wiem zaczynasz o 12, co nie? - Orihara podszedł do drzwi i zatrzymał dłoń na klamce. - Moja praca nie ma ustalonych godzin. W sumie.. cały dzień pracuję. - zaśmiał się i wybiegł z mieszkania unikając zderzenia z lampką. Złożył ubranie w rulonik i powrócił do mieszkania. Tym razem z wprost idealnym humorem.
- Może być zabawnie, Shizu - chan~ - zamruczał wchodząc do mieszkania. Od razu powędrował do łazienki i zdjął z siebie ubrania, nakładając strój barmana. Był za duży na niego. Chociaż stwierdził, że gdy podwinie nogawki spodni i ubierze swoją koszulę zamiast Shizuo to możliwe, że będzie pasować. A kamizelkę zawsze można wyregulować paskiem. Zaśmiał się głośno po czym chwycił telefon.
- Shizu - chan~! Wiesz jak w tym pięknie wyglądam? - spytał do telefonu jednocześnie obserwując się w lustrze.
- Czego znowu chcesz? Ukradłeś moje ciuchy, pchło. - warknął Shizuo.
- Pożyczyłem tylko, bo skoro mam udawać Ciebie to muszę wyglądać jak Ty~! - rzekł. - A właśnie, nie ustaliliśmy zasad, Shizu - chan~ - zauważył i westchnął cicho. - No więc jeśli nie dasz sobie rady przez ten tydzień, a ja się o tym na pewno dowiem to przegrywasz i wtedy będziesz mi usługiwać calutke 2 tygodnie~! -zaśmiał się wrednie i skierowawszy się do salonu usiadł na obrotowym krześle.
- A jeśli Ty przegrasz to znikniesz z Ikebukuro, jasne? - spytał.
- Yare, yare Shizu - chan.. Nic bardziej kreatywnego nie mogłeś wymyślić? - westchnął teatralnie po czym zakręcił się i spojrzał na księżyc w pełni.
- Umowa stoi czy nie? - zniecierpliwił się blondyn paląc kolejnego papierosa.
- No dobra, zgoda~! No to, niech wygra najlepszy! - krzyknął radośnie i rozłączył się. Odłożył telefon na biurko i włączył komputer. - Niech wygra najlepszy. - powtórzył cicho, uśmiechając się.